In feite had de "Socialistische Einheitspartei Deutschland" (SED) een doelstelling : De wereldwijde strijd tussen de kapitalistische en socialistische landen in het voordeel van de laatste als onderdeel van de " working class" te beslechten, dit stelde natuurlijk uiterst hoge eisen aan de leiders van de partij. De Sovjet-Unie had immers het oosten van Duitsland in handen na de deling van Duitsland door de 4 bezettingsmachten. De partij werd en voelde zich dus voldoende in hun voornemen ondersteund. In oktober (1949) werd "Wilhelm Pieck" de eerste "president" van de DDR en "Otto Grotewohl" benoemd als "Premier". Vanaf het begin van de DDR, was de SED  leidende partij van het land. De andere blok partijen waren van aanvang al veel minder energiek en politiek (on)machtig, maar ze waren nu toch lid van de regering? In de "Volkskammer" bewaakte en behield de (SED) de meerderheid en zou deze de gehele bewindsperiode tot 1989 behouden.

De grondwet van de DDR over de leidende rol van de (SED) :

De "Duitse Democratische Republiek" is een socialistische staat van arbeiders en boeren. De politieke organisatie van de werkende mensen in stad en platteland wordt geleid door de arbeidersklasse en haar marxistisch-leninistische partij SED

De brutale stalinistische koers van de SED leidde (1953) naar een volksopstand die bloedig werd onderdrukt. Deze grondwet werd officieel aangenomen in April (1968) en Oktober (1974) die definitief bepaalde dat de (SED) partij de werkende mensen in de DDR leidden. Het komt erop neer dat nog maar eens wettelijk de leidende rol van de (SED) was vastgelegd. De bovenstaande eerder genoemde blokpartijen waren daarna geheel ondergeschikt en werden feitelijk bespeeld door de (SED). Voor de volledigheid : "Christlich-Demokratischen Union Deutschland" (CDUD), "liberal-Demokratischen Partei Deutschlands" (LDPD), "Demokratische Bauernpartei Deutschlands" (DBD) und "Die Nationaldemokratische Partei Deutschlands" (NDPD). 

 Het "Zentral komitee" (ZK) was het hoogste partij orgaan in de organisatiestructuur. Ook tijdens partijcongressen. Het machtscentrum lag bij het secretariaat van de Commissie, dat werd geleid door een Secretaris-Generaal (Eerste Secretaris 1953-1976). Deze leidde het "Politburo". In de politieke regeling waren de leden van het (ZK) Ministers, Secretarissen, Afdelingshoofden van de (SED) gezamenlijk gemachtigd om instructies te geven aan de staatsministers. Dit leiderschap kwam voort uit de grondwet van 1968, die de leidende rol van de SED vormde. "Walter Ulbricht 1e Secretaris (1953-1971 overleden 1973), Erich Honecker 1e Secretaris vervolgens Generaal/Secretaris (1971-1989 overleden 1994), Egon Krenz Oktober-December (1989) Generaal/Secretaris. (momenteel nog in leven). Eind dat jaar trad ook het "Politburo" van de (SED) en "Zentral Komitee " waaronder "Egon Krenz" terug na de vele protesten. In januari 1990 stelde hij ook zijn "Volkskammer" mandaat ter beschikking. Als laatste leider van de DDR werd hij begin jaren 90 vervolgd voor doodslag als medeverantwoordelijke voor de slachtoffers die tijdens het bewind zijn gevallen met name aan de grenzen met de bondsrepubliek en West-Berlijn. "Egon Krenz" werd uiteindelijk veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf waarbij nog enige malen beroep werd aangetekend waarna in januari 2000 de aan hem opgelegde straf een aanvang nam. Na wederom in beroep te zijn gegaan dit keer bij het Europese hof voor de mensenrechten werd Egon Krenz na ruim 3 jaar uit gevangenschap ontslagen. De rest van straf werd uitgezeten in de nachtelijke uren. Overdag was "Egon Krenz" werkzaam als vertaler van Russisch naar Duits op de "Flughafen Tegel" bij vliegtuigmaatschappij "Germania". "Egon Krenz" woont tegenwoordig naar verluid in Mecklenburg.