In (Juli 1945) namen de bezettingsmachten vervolgens hun posities in waarbij de contouren tussen Oost en West langzaam zichtbaar werden. Het werd een roerige tijd waarbij de  "Socialistische Partei Deutschland" (SPD) en "Kommunistische Partei Deutschland" (KPD) zich beide veelvuldig in de discussie mengen met posters en vergaderingen om de bevolking in Duitsland voor zich te winnen. In de Sovjet zone verliep alles (vrij voorspoedig ) en in december (1945) vonden diverse conferenties plaats van beide partijen die opriepen tot het samenvoegen van beiden tot de "Sociale Einheitspartei Deutschland" (SED). Door heel Duitsland zijn vervolgens tot begin (1946) allerlei acties  gaande om de bevolking op een lijn te brengen voor eenheid in Duitsland verenigd in een socialistische partij Duitsland. Men slaagt daarin optimaal in de Sovjet zone. Er werd een 5 punten overeenkomst opgesteld ter voor bereiding op de samenvoeging van beide partijen tot de SED.

1. Samenwerking tussen beide antifascistische partijen voor de wederopbouw als zekere grondslag. Men heeft een socialistische democratische republiek met parlement voor ogen  dat de zwakheden van het verleden tracht te voorkomen en de democratische vrijheden en rechten verdedigd en beschermd. 

2. Alle noodzakelijke stappen te ondernemen met andere antifascistische partijen om te komen tot een krachtig blok om te werken aan een stabiele, veilige en zekere toekomst.

3. Gemeenzame vertegenwoordiging  en politieke interesse te bevorderen van de Arbeiders/bevolking in stad en land.

4. Gezamenlijke bijeenkomsten en congressen van beide partijen.

5. Gemeenschappelijke overlegvergaderingen met de leiding om opheldering te verkrijgen bij verschil van inzicht bij ideologische vraagstukken.

Uiteraard kwamen er felle reacties vanuit de geallieerde west-zones. In het Britse gebied (Hannover) en Amerikaanse deel (Frankfurt) werden diverse maatregelen genomen om samenwerking tussen KPD en SPD tegen te gaan. Immers de SPD was ook in de geallieerde zones vertegenwoordigd en tijdens hun lokale conferenties werd elke samenwerking met de KPD afgewezen. Vervolgens werd de tweedeling tussen Oost en West steeds scherper daar de SPD in de west- zones weigerde samen te gaan met de KPD. Toch zetten beide politieke partijen door en eind april (1946) was de vereniging van beide partijen een feit. De SED was daar! De uiteindelijke aanzet tot de verdere definitieve tweedeling van Duitsland gebaseerd  op de onvoorwaardelijke steun van de (communistische) politieke idealen van de Sovjet-Unie en leider Stalin. Deze zorgde voor verdere verscherping van de verhoudingen tussen oost en west machten met alle gevolgen van dien voor de bevolking.