De "FDGB" werd in de zomer van (1945) opgericht als een verenigde, niet-partijgebonden vakbond. Deze vakbond was tevens aangesloten bij de wereldvakbond organisatie. Het eerste partijcongres vond plaats in februari (1946) waarbij uit geheel Duitsland gedelegeerden (1019) van arbeiders federaties waren uitgenodigd dit congres bij te wonen. Er verzamelden zich rond 2 miljoen !  leden van arbeidsfederaties (vakbonden) in de Sovjet bezettingszone van Berlijn. Het doel was om de eenheid te bewaren, en een vrije vakbond  te hebben voor de arbeiders bij de wederopbouw van het land. Tijdens dit congres werden ook 45 gedelegeerden gekozen in het bestuur  daar men streefde naar nationale eenheid in geheel Duitsland. Hoe reëel dit was bleef twijfelachtig daar er ook werd gestreden voor de samenvoeging van KPD en SPD  wat uiteindelijk ook in april (1946) leidde tot oprichting van de SED. De bond bestond veelal uit leden van de KPD die ook als grondleggers van de bond werden gezien. Na de oprichting van de DDR in (1949) werd de dienst binnen de bond uitsluitend uitgemaakt door leden van de SED en was van enige neutraliteit geen sprake meer. Voorts werden collectieven opgezet of verder uitgebouwd in bedrijven uit de NS tijd die inmiddels waren of werden onteigend en door (arbeiders) collectieven werden overgenomen. Het complete socialistische gedachtegoed voor de arbeiders gemeenschap in de DDR. Op het hoogte punt rond (1980) telt de "FDGB" circa 9 miljoen leden van de werkende arbeiders. De bond nam het organiseren van  sociale voorzieningen voor de werkende arbeiders op zich in  vertegenwoordigde collectieven van bedrijven, fabrieken, en landbouw. Het eerste 5 jarenplan diende zich aan..............

Bitterfeld was in indertijd  een industrie/chemie stad waar al sinds de jaren 20 bruinkool werd gedolven. De bruinkool werd afgegraven tot wel  90 m diepte. bruinkool werd in de de DDR  ook gebruikt voor het stoken in huiskachels en is ook vandaag nog  (steeds) een belangrijke brandstof voor het opwekken van elektriciteit. Tijdens het afgraven van groeven en tunnels word het grondwater weggepompt om de schachten droog te houden met als gevolg uitdroging van het  landschap en natuurgebied. Door deze manier van werken werd permanente schade aangericht aan het landschap dat pas na jaren weer enigszins hersteld kan worden. Ook waren de elektriciteitscentrales in de DDR zwaar verouderd wat voor hoge zwavel (dioxide) concentraties zorgde en zure regen veroorzaakte. Schoorstenen van honderden meters zorgden in de directe omgeving voor wat verbetering maar enige kilometers verder .......

Bitterfeld was  dan ook het centrum van de protesten in de DDR van (1953) die destijds door de Sovjet strijdkrachten werd neergeslagen. "Chemie techniek geeft ons brood, welstand en schoonheid"  was de slogan wederopbouw had immers voorrang. Toch nam men nota van de werk en milieu omstandigheden met een "Naturschutzgesetz" Men nam vervolgens de beslissing om gaandeweg over te schakelen naar aardolie die werd aangevoerd door de "Drushba" pijpleiding uit de Sovjet-Unie. Ruwe grondstoffen werden in fabrieken toegepast voor productie van plastic en (huishoudelijke) chemische producten zoals wasmiddelen, bestrijdingsmiddelen, en verf. De "FDGB" werd dus steeds meer geconfronteerd met het welzijn en de gezondheid van arbeiders en milieu. De vervuiling was enorm fabrieksarbeiders moesten werken in verouderde fabrieken onder omstandigheden die absoluut schadelijk waren voor de gezondheid.

Er moest iets gebeuren, een macht wisseling diende zich aan. "Walter Ulbricht" moest plaats maken voor "Erich Honecker" (1971) er werd een koerswijziging in het voordeel van de bevolking doorgevoerd waarbij de "FDGB" ook een duidelijke rol ging spelen voor de bevolking. Echter de uiteindelijk eerder geleden schade en gevolgen werd men zich pas begin jaren 80 bewust. Er zijn kort voor de wende nog (nood) maatregelen genomen voor het stopzetten van deze verouderde industrieën maar de DDR was reeds failliet. Dus "saneringsprocessen" konden pas na de wende definitief een aanvang nemen. Vandaag de dag is de "chemie driehoek" een van de modernste industrie regio's  en een van de grootste werkgevers in Duitsland (voormalige DDR gebied) .

Destijds (1928) de "Bundesschule  des Allgemeines Deutschen Gewerkschaft bund " In (1949) betrokken door de "FDBG" en hernoemt naar Fritz Heckert schule en in (1971) tot Hochschule "Fritz Heckert" (Bernau). De naam is ontleend aan Fritz Heckert (1884 - 1936). Deze activist was in de jaren (1900 - 20) zeer actief in het Deutsche   

Bauarbeiter verband en de SPD. Was tevens mede oprichter van de KPD en de "Spartakusbond" (communistische - beweging ). Hij vervulde verschillende hoge politieke functies in de roerige jaren 20 en verkreeg een mandaat van de KPD in (1924) maar werd later dat jaar gearresteerd (illegaliteit). Verkreeg pas in (1925) zijn immuniteit als vertegenwoordiger in de Rijksdag . Heckert werd in (1929) gewond bij acties van de (SA) "Sturmabteilung" in de aanloop naar het "Nationaal socialisme". Vertrok uiteindelijk in (1932) naar Moskou waar hij in (1936) overleed. Vermeldenswaard is dat de "Hochschule" in (1933) werd bezet door de SA en later tijdens NS periode werd gebruikt als opleiding - school voor de (SD) "Sicherheitsdienst". 

Gezien de (werk) omstandig-heden in de gehele DDR werd de "FDGB" actief op alle fronten in de samenleving o.a. reizen, cultuur, gezondheid en woningbouw. Het reikt te ver om alle activiteiten te beschrijven dus hierbij een 2 tal voorbeelden van de activiteiten waar de "FDGB" in vertegenwoordigd was. In (1972) stonden 90.000 vakantiereizen tot beschikking en 7 Interhotels. Er werden in de navolgende jaren nog rond de 8500 (Erholungsheimen) gebouwd. Het doel was duidelijk, men kon de socialistische boodschap verder verspreiden, de industriële omgeving tijdelijk vergeten en de bevolking kon (deels) genieten van een vakantie.........................................................