Ook de "Volksmarine" (VM) is met behulp van Sowjet Marine officieren ontstaan en vervolgens uitgegroeid tot "Hauptverwaltung Seepolizei" in de SBZ ( Sowjetische Besatzungs Zone ) later "VP - See" genoemd. (1952). Gelijktijdig met de oprichting van de (NVA) in (1956) hernoemd als "Verwaltung Seestreitkräfte". Men was immers continue belast met de bewaking van de (SBZ) aan de zeegrenzen. 

De hoeveelheid schepen breidde zich snel uit door de actieve bouw bij de scheepswerven aan de kust van de DDR.  Al in (1960) werd door de "Nationale Verteidigungsrat der DDR " besloten tijdens een grote vloot schouw de naam "VOLKSMARINE" te verlenen aan de "Seestreitkräfte" ter herinnering aan de matrozen opstand van (1918) in Kiel tijdens de November revolutie. Tot dan een van de vele acties in de "Geschichte der Deutsche Arbeiterbewegung" in navolging van de Oktober revolutie in Rusland van (1917/18) die uiteindelijk na interne politieke instabiliteit, crisis jaren (1929) en het aan de macht komen van de NSDAP in (1933) wederom tot een Wereldoorlog  zou leidden, en tot de uiteindelijke splitsing van Duitsland en de geboorte van de DDR. (Zie Geschiedenis)*. Gezien de gespannen verhoudingen tussen Oost en West na (1945 )was een sterke zeemacht van groot belang voor de Sovjet-Unie en zijn bondgenoten dus werden de schepen van de "Volksmarine" (VM) uitgerust met wapens van Sovjet makelij.

Op bevel van de "Sowjetischen Militär Administration in Deutschland"

(SMAD) werd de opdracht verstrekt voor de bouw van circa 20 "Küstensicherungsboten" (KSB) van het type"Seekutter " (SK) In de loop van (1951) werden de eerste boten ingezet. Wat later na de bouw van de "MUUR" (1961) en oplopende spanningen tussen Oost en West werd direct de "6e. Grenzbrigade Küste" (GBK) geformeerd als een onderdeel van de "Volksmarine". (zie ook Grenztruppen)* Om de weerbaarheid en slagkracht nog verder te vergroten werden verschillende Flottieljes samengesteld. In mei (1963) werd het "6de Flottielje" geformeerd in Saßnitz op het eiland Rügen (deelstaat Mecklenburg-Vorpommern) op bevel van legergeneraal "Karl-Heinz Hoffmann" (1910-1985) destijds "Minister für Nationale Verteidigung der DDR " Gedurende de periode (1963-1967) werden bij de "Volksmarine" en (GBK) tal van verouderde schepen uit de vaart genomen en gemoderniseerd of vervangen door schepen uit de Sovjet-Unie die overigens (deels) werden gebouwd op verschillende scheepswerven in de DDR en de Sovjet-Unie. "VEB Yachtwerft Berlin"," VEB Peenewerft Wolgast" en "Schiffswerft Zelenodolsk". De beide laatstgenoemde scheepswerven zijn beide heden nog actief. De "Peene-Werft" als een onderdeel van de "Bremen Lürssen Group", "Schiffswerft Zelenodolsk" als onderdeel van "AK Bars Holding" (Rusland). De scheepswerf in Berlijn heeft in (2016) de werkzaamheden moeten beëindigen.

De  Sovjet-unie had veel belang bij een sterke buffer in met name de Oostelijke zeewateren . De DDR  "Volksmarine" eenheden maakten deel uit van het "Warschau Pakt" dat belast was met de permanente bewaking van de "Ostsee"en "Nordsee"waarbij de opdracht was de zeeweg naar het westen open te houden voor "Sowjet  streitkräfte" om bij een mogelijk conflict ook direct versterkingen te kunnen aanvoeren. Men oefende regelmatig in open zee en speelde van tijd tot tijd kat en muis met de (NAVO) zeestrijdkrachten van de direct omliggende landen: de Bondsrepubliek Duitsland, Denemarken, Noorwegen en Nederland. De "Volksmarine" beschikte  over "U-Boot-Jäger", "Minensucher", " Abwehrschiffe", "Landungsschiffe" en onder strikte geheimhouding het "Marinefliegergeschwader 28" (MFG-28) standplaats Rostock (1985) om direct de (vijandelijke) kusten te kunnen bereiken en de zeeweg vanuit (bezet) gebied veilig te stellen.

Vooral in de beginjaren was het van het hoogste belang dat de communicatie vlekkeloos verliep met werkte samen met meerdere socialistische staten dus verliep het seinen vaak op de traditionele wijze met morse. Beter bekend als "Optisches Fernmeldemittel".

De "Signalgast" moest kennis hebben van alle voorkomende vlaggen & lichtsignalen alvorens deze functie te mogen vervullen. Vlagsignalen werden vaak gelijktijdig met een fluitsignaal (manueel of automatisch) in morse code uitgevoerd op bevel als de schepen in formatie voeren op zee. Signalen konden betrekking hebben op tal van bewegingen zoal manoeuvres, koerswijzigingen, etc. Op alle schepen waren "Signalgasten" (matrozen) aanwezig  die deze specifieke taak uitoefenden. Ook heden is deze communicatie methode in voorkomende gevallen nog steeds in gebruik.