De bergbouw in Duitsland kent een lange historie die afhankelijk van de stoffen die gedolven werden die zelfs terug  gaat tot circa 800 Jr. v.Chr. De diverse mijnen en groeven in de deelstaten van de voormalige DDR vormen een geschiedenis op zich. Tijdens de Sowjetische Besatzungs Zone (SBZ) in (1945) werd dit economisch direct benut voor de winning van tal van grondstoffen. De deelstaten Sachsen (Anhalt) en Thüringen  rond het gebied van de "Rennsteig" herbergde vele interessante locaties van groeven en mijnen die tijdens bergbouw onderzoekwerkzaamheden zijn (her)ontdekt of bij latere bewerking gevormd. Heden zijn enige hiervan opengesteld en begaanbaar gemaakt voor bezoekers na inspanning en veiligheidsaanpassingen waarbij de medewerking van lokale overheden en/of bergverenigingen met name voor de kleinere bergwerken cruciaal was.  

Dan  verhuizen ....... naar ???  vaak een flat in de stad Leipzig. De werkzaamheden werden eerst nog tot na de Wende nog enige tijd voortgezet. Waarna vele bergbouw arbeiders hun arbeidsplaats verloren en stonden de  machines er verlaten bij. Wat zou er gebeurd zijn als de Muur niet was gevallen ? (1989). Het gebied raakte in verval tot dat saneringswerkzaamheden in het gebied circa (1995-1996) een aanvang namen en er voor enige bergbouw arbeiders weer werk was nu met het doel het gebied te zuiveren van schadelijke stoffen en er eindelijk een aanvang werd genomen met de verwezenlijking van een gigantisch natuur en recreatiegebied. Een plan wat al deels ontwikkeld was in de DDR maar nooit werd uitgevoerd.

Het gebied is thans bekend onder de naam: "Leipziger Neuseenland".Om de historie  verder levend te houden heeft men in samenwerking met de (LBMV) en overige organisaties en belanghebbenden enige (graaf)machines kunnen behouden en is het "Bergbau-Techniek-Park e.V.  Großpösna" opgericht als museum waar men de geschiedenis van "Tagebau Espenhain" en de omgeving kan (her)ontdekken. Vermeldenswaard is nog dat de gigantische machines heden (2018)  ook worden gebruikt voor oefeningen van de "Leipziger Feuerwehr". Thans is er in Duitsland nog veel te doen omtrent bruinkool met name langs onze Nederlandse Oostgrens rondom Keulen..... misschien een idee voor de toekomst?

Tussen Ilmenau en Suhl bij de plaats Schmiedefeld ligt "Bergbau (schau)werk Schwarzer Crux". Deze werd rond

(1700) actief. Oorspronkelijk kende men Rote Crux, (goed te versmelten erts) Gelbe Crux (zwavel en koper) niet echt goed te verwerken. Later werd nog geprobeerd alleen het koper te winnen maar dit bracht niet het gewenste resultaat.  Er werd in verschillende schachten gewerkt waarbij Schwarzer Crux (magnetisch erts) door de jaren circa (1825-1860) heen het beste bracht in de omgeving.  Waar het bergwerk ook naar is vernoemd. Daarna viel de groeve min of meer stil. Tussen (1912-1924) werd door de "Eisenwerk-Gesellschaft Maximillianshütte" de groeve nog een poosje voor Schwarzer Crux gebruikt voordat de groeve  in (1924) werd gesloten.

Wat zeker niet onvermeld mag blijven zijn de vele bergbouw gebieden in de SBZ die onderzocht zijn op uranium dat werd  gevonden in Sachsen door Sovjet geologen samen met ervaren bergarbeiders (Erzgebirge) in (1946) en later in Thüringen . Het betreffende gebied werd vervolgens verder bewerkt en bewaakt door de Russen onder grote geheimhouding. Er werd haast gemaakt met het delven want de Amerikanen hadden al atoombommen. Deze waren  immers ook gebruikt in Japan (Hiroshima, Nagasaki) ter beëindiging van WWII. Stalin kon zijn eerste atoomtest pas uitvoeren in (1949) met uranium uit het Erzgebirge en Thüringen. Later werd na de politieke onrust en volksopstand van (1953) door Walter Ulbricht gezamelijk  met de Russen organisatie : SDAG Wismut (1954) "Sowjetisch-Deutsche  Aktiengesellschaft " een  strategische bergbouw organisatie opgericht.

 Uiteraard werd deze bergbouw organisatie door de DDR breed uitgemeten in de media als onderdeel van de bevrijding en vrijstelling van herstel betalingen na WWII aan de Sowjet-Unie. In werkelijkheid moesten alle Bergbouw investeringen terug betaald worden aan de Russen. De koude oorlog was immers in volle gang en de Sowjet-Unie had grondstoffen nodig voor hun verdere uitgebreide militaire nucleaire ontwikkeling in die tijd. De DDR kon hier destijds een welkome aanvulling leveren. Het unieke was dat hiervoor de naam Wismut (een mineraal soort dat rond  het jaar (1600)  al werd gevonden) werd misbruikt als schuilnaam. Het  vermelden waard is dat voetbalclub "AJAX  Amsterdam" in (1957) zijn eerste Europese avontuur en overwinning : 3-1 beleefde in de DDR op voetbalclub SC Wismut Auen. Een club die met speciale toestemming van de Sovjet autoriteiten was opgericht en bestond uit de beste voetballers van de SDAG Wismut gebied. Aanzien verwierf door snel op te klimmen in het voetbal en zich wist te kwalificeren voor Europees voetbal. Later werd (in het Westen) pas bekend waar de naam Wismut eigenlijk voor stond. De grote (staats)bedrijven hadden bijna allen een sportafdeling die vanuit de FDGB of FDJ werden gestimuleerd of gesteund met wedstrijden, kampioenschappen en dienden als vermaak en ontspanning voor arbeidersgezinnen die in de industrieën werkzaam waren.  Er zijn met name na de Wende  in de jaren 90 vele onderzoeksrapporten en boeken geschreven omtrent de winning van uranium in de voormalige DDR. 

Het gaat te ver om op deze site hier verder op in te gaan.

Vast staat dat vele duizenden bergarbeiders ziek zijn geworden of bezweken tijdens of na hun actieve arbeidsleven. In documenten staat beschreven dat er destijds tonnen uranium naar de Sowjet-Unie zijn vervoerd. Tussen (1954-1990) heeft de "Wismutbergbau" de DDR  circa 23 miljard Mark gekost. Na de hereniging van Duitsland heeft men een verdrag met de Sowjet-Unie gesloten ter beëindiging van de SDAG Wismut zodat deze vervolgens op kon gaan in de "Wismut GMBH Duitsland". Pas daarna kon worden aangevangen met sanering van de uranium bergbouw gebieden in de voormalige DDR kostenraming circa 6 miljard Euro. Ter ere en nagedachtenis aan de bergarbeiders die in de Wismut werkzaam waren mocht dit stukje geschiedenis zeker niet ontbreken. Gluck Auf !!!

Bezoekers worden met een van de oude baan locomotieven in de mijn gevoerd waar men door een gids geïnformeerd wordt omtrent de  lange geschiedenis van de mijn.  

Vermeldenswaard is dat door een stijging van de grondstofprijzen op de wereldmarkt voor "Fluss-spat" nabij Gehren in het  Schobsetal door "Phönix Fluß- & Schwerspat - Bergwerk GmbH" een nieuwe start werd gemaakt (20XX) met de (abbau) van Calcium Fluoriet. Heden een belangrijke toeleverancier van deze  grondstof aan de grootste Fluor Chemie concerns in Duitsland. Een groot deel wordt als fluorwaterstof verwerkt  en vervolgens toegepast bij vervaardiging van teflon, kunststoffen, metaalveredeling, elektronicatoepassing, agro technologie, en glasindustrie.

Pas in (1951) werden de groeven herontdekt door bergarbeiders van de "SDAG Wismut" die op zoek waren naar uranium. (zie ook Wismut Bergbau). Men vond hier geen tastbaar materiaal, maar werd geconfronteerd met de kleurenpracht van drupstenen, stalagmieten, stalactieten in de groeven en oude schachten prachtig gevormd door de tand des tijds van de natuur. Echter om onduidelijke redenen is destijds het bergwerk wederom niet toegankelijk gemaakt voor het publiek. Maar kort voor de Wende gaf de gemeenteraad van Suhl eindelijk het groene licht. Eind 

(1989) werd daadwerkelijk met de (her)bouw en veiligheidswerkzaamheden gestart om delen van het bergwerk geschikt te maken voor bezoekers. De werkzaamheden werden voltooid in September (1992). Onder grote belangstelling van de lokale bewoners werd het "Bergwerk Morassina" in Mei (1993) geopend. Sedertdien volgde in (1996) nog een "Bergbouw museum, Bergbouw educatie, en Cultuuractiviteiten" plus een vermelding in het  "Guinness book  of records"als enige bezoekers-bergwerk waar techniek en natuurlijke pracht samen komen in originele habitat. Ook werd gezien de ervaringen en historische geschiedenis van de lokale bewoners ook nog een natuurgezondheidscentrum opgezet "Sankt Barbara Heilstollen" waar een ieder thans tal van therapieën en natuurkuren kan ervaren binnen en buiten het "Bergwerk Morassina".